Zoals ik dus zei: mijn metekindje heeft het soort kapsel waar iedereen jaloers op is: lange bruine haartjes met onderaan echte pijpekrullen! Ik moest efkes nadenken hoe ik dat in een poppenkapsel kon omzetten, maar ik denk dat het gelukt is en ik leg jullie even uit hoe ik dat deed (misschien willen jullie wel niets met mijn uitleg doen, maar ik heb het nog al eens eerder over poppenkapsels gehad en dus doe ik maar verder)
Ik maakte dus de poppenpruik zoals ik hier uitlegde, maar met overdreven lange strengen wol (want er moet nog een krul inkomen). Toen de ‘pruikjes’ klaarwaren, nam ik telkens 2 of 3 draadjes wol bij elkaar en haakte een paar lossen in de uiteinden. Het was opletten om de lussen niet door te trekken op het einde want het de haaksels moesten ook weer makkelijk eruit kunnen gehaald worden. Ik haakte tot een gat in de nacht. De ‘pruikjes’ heb ik toen onder de lopende kraan natgemaakt en weer laten opdrogen. De pruikjes werden dan zoals gewoonlijk op het hoofdje vastgenaaid en toen trok ik alle haaksels voorzichtig weer los: tadaaa: de gehaakte stukjes waren gekruld, het bovenste stuk was glad gebleven.
Fijn, die uitleg.
En ik wou inderdaad ook zo’n prachtige haartjes!
LikeLike
Ah, ik had dat ook, als kind! Maar ik vroeg met toen vooral af hoe ik die er uít kreeg…
LikeLike
Ik heb dat nu nog, maar vreemd genoeg niet over mijn hele haardos (vooral vanvoor, ’t zijn meer jodenkrullen). Misschien moet ik de niet-krullende stukken ’s avonds voor’t slapen eens haken ;).
Nee, maar wat ik me nog afvroeg: zakken die krulletjes er dan na een tijdje niet uit? Kan je dat “permanenter” maken met euhm stijfsel of zo?
LikeLike
Kunt ge dat misschien ook met mijn haren doen?
LikeLike
best knap bedacht. Ons meisje heeft ook van die krulletjes. Lief, maar ook soms erg onhandig.
LikeLike
de ‘tussenstadiumknoopjeshaartjes’ zijn ook mooi!
bij ons thuis zijn ze namelijk allergisch voor haren kammen.
het lievelingsboek van mijn dochtertje is ‘carlotta, het meisje dat haar haren nooit kamt’. ze zou zelf ook wel willen dat er wilde dieren op haar hoofd leven!
annie mg smit heeft een gedichtje over een kindje dat niet wil kammen en wassen en dan een boom wordt. mijn zoontje vindt dat prachtig!
waarschijnlijk allemaal heel stichtend en afschrikwekkend bedoeld, maar bij mijn kinderen werkt het averechts 😦
LikeLike
wel, dat vind ik nu is echt met voorsprong de mooiste pop die ik al gezien heb, de Kaat-pop.
fantastisch ja.
Wanneer mogen wij Ronja komen aaien?
LikeLike